Regelmatig krijg ik telefoontjes en emails van mensen die een jong wild dier hebben gevonden. Tijdens het graven in de tuin, of met sloop-werkzaamheden in huis is een nestje met muizen, konijnen of andere kleine dieren opgegraven. En dan vraagt men mij om advies om die kleintjes met de hand groot te brengen. Maar vaak is dat helemaal niet nodig!

Het is een groot misverstand dat je jonge dieren niet mag aanraken. De moeder zou dan haar jongen niet meer herkennen. Maar dat is een hardnekkig fabeltje. Een moederdier herkent haar jonkies écht wel, maar komt pas terug als de kust veilig is.

Wat je het beste kunt doen is een veilig warm plekje maken voor de jonge diertjes, en dat in de buurt van de vindplaats zetten. En dan maar gewoon afwachten.

Lees dit verslag van iemand die het probeerde:

Beste Angela,

 

Afgelopen weekend heb ik je gebeld omdat we per ongeluk een nestje spitsmuizen verstoord hadden tijdens werk in de tuin. Je gaf aan dat het wellicht de moeite waard zou zijn om te kijken of ze met moeder herenigt konden worden. Ik geef eerlijk toe: we gaven het weinig kans. Mijn man was de hele middag aan het werk op de vindplek. En die plek is ook veranderd daardoor. Ik heb de babies - met nest - in een kooitje gedaan en heb dat op een warmtematje gezet. In de avond hebben we de kooi met kids in de buurt van de vindplek gezet. Warmtematje eronder, zeil erover tegen de regen. En eigenlijk vrij snel, binnen een uur, zat er een volwassen muisje bij de kooi. De volgende ochtend lag moeder erbij in het nest. Uiteindelijk heeft ze na een paar uur toch besloten om de jongen te verplaatsen. Die kooi was blijkbaar niet haar ding. Ik neem aan dat moedermuis het beste weet wat goed is voor haar kroost. 

 

Enorm bedankt voor je advies. Dit was volgens ons voor iedereen de beste uitkomst: moeder zorgt zelf voor de kleine muisjes. 

Groetjes, Priscilla